Rover P5

In de Rover P5, die wordt gelanceerd in 1959, is de oude P4 nog wel te herkennen. Het nieuwe model is alleen aanmerkelijk lager, breder en groter. Bovendien is hij niet met een viercilinder leverbaar, maar vanaf het begin met Rovers zes-in-lijn. Die motor levert 135 pk met zijn 2.995 cc inhoud, maar er zijn ook mondjesmaat wat lichtere uitvoeringen geleverd (met Rovers oudere zescilindermotoren met 2,4- en 2,6-liter inhoud).

De auto slaat vanaf het begin goed aan en als Rover in 1967 een mk2-versie aanbiedt, is er plotseling ook een Coupé leverbaar. Een echte coupé is dit niet, aangezien hij gewoon vier deuren heeft. Maar fraai is hij wel, met een nog iets lager (5 centimeter) teruglopende daklijn.

Vanaf 1967 is er ook de P5B, die met een lichtgewicht V8 van 3.528 cc geleverd wordt. Deze motor is in de jaren vijftig al ontwikkeld en gebruikt door Buick (vandaar ook de B in de P5B-aanduiding), maar wordt in de Verenigde Staten geen groot succes. Rover koopt de productierechten van het blok en bouwt in Engeland een gemodificeerde versie. Je herkent een P5B aan zijn sportieve Rostyle-wielen.

Het interieur van alle types P5 is bijzonder stijlvol, met veel hout en leer en in combinatie met de stijlvolle buitenkant is de auto ook lange tijd populair onder Britse hoogwaardigheidsbekleders en regeringsleiders.

In Nederlandse films doet de P5 het ook goed, althans: in zowel ‘Turks Fruit’ (1973) als ‘De Ontdekking van de Hemel’ (2001), raakt de P5 betrokken in een spectaculair ongeval.

voor een filmpje over de P5 :

http://www.roverp5b.com/video.html